Alimentatie
Alimentatie is een financiële uitkering in de kosten van levensonderhoud die na een echtscheiding door de meest draagkrachtige partner aan de minst draagkrachtige ex-partner of door een ouder aan een kind wordt verstrekt.
Een gerechtelijke procedure ter vaststelling, wijziging of beëindiging van alimentatie via de rechter begint altijd met een verzoekschrift. De partners moeten zich bij deze procedure laten bijstaan door een advocaat, De Loos & Schrijver Advocaten stelt voor de partners het verzoekschrift op.
Als de andere ex-partner het niet eens is met dit verzoek, kan hij of zij via een procureur (advocaat) een verweerschrift indienen. Als er een verweerschrift is ingediend, worden beide ex-partners opgeroepen voor een zitting.
De rechter neemt dan op basis van het verzoek een beslissing. De beslissing van de rechter wordt schriftelijk vastgelegd en wordt een beschikking genoemd. De ex-partners krijgen de beschikking via hun advocaat toegestuurd.
Partneralimentatie
Na een scheiding vervalt de verplichting om financieel voor elkaar te zorgen niet. Heeft één van de ex-partners niet voldoende inkomsten om een levensstandaard gerelateerd aan de welstand tijdens het huwelijk te bekostigen, dan moet de ander alimentatie betalen.
Duur van de alimentatie
Meestal wordt geen alimentatieduur vastgesteld. In dat geval geldt in beginsel de wettelijke duur van de alimentatie van 12 jaar na de datum van inschrijving van de echtscheidingsbeschikking in de registers van de burgerlijke stand.
De periode start op het moment dat de echtscheidingsbeschikking is ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand.
Partneralimentatie eindigt als:
één van de ex-partners overlijdt;
degene die alimentatie ontvangt, hertrouwt, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen als waren zij gehuwd.
Hoogte van de alimentatie:
Voor het vaststellen van de hoogte van de alimentatie, worden veelal de door de rechters ontwikkelde Tremanormen gehanteerd (zie rechtspraak). Hoewel deze normen openbaar zijn, blijft het berekenen van de hoogte van de alimentatie vrij lastig. Het is moeilijk te zeggen welke posten wel en welke niet geaccepteerd zullen worden. De rechter mag ook afwijken van de Tremanormen.
Kinderalimentatie
Een ouder moet voor de kinderen de kosten van verzorging en opvoeding betalen, totdat zij 18 jaar zijn. Als het kind meerderjarig wordt, houdt echter de financiële verplichting niet op. Een ouder heeft voor de kinderen van 18, 19 en 20 jaar een "voortgezette onderhoudsplicht". Dit betekent dat hij of zij de kosten van levensonderhoud en studie moet betalen.
Kinderalimentatie kan op twee manieren worden vastgesteld, namelijk: